İşte yaşam bu! dedi. Görüyor musun insanları nasıl birbirlerine karşı kışkırtmışlar, budalalık ve korku sayesinde onları kör etmişler, ellerini, ayaklarını bağlamışlardır. Onlara zulmediyorlar, ter döktürüyorlar, eziyorlar, birini öbürünün eliyle vurduruyorlar. Onları tüfek, cop, kaldırım taşı haline getirmişler, sonra da: BU DEVLETTİR! diyorlar.

Bu bir cinayet, ana! Milyonlarca insanın öldürülmesi, ruhların katili…

Anlıyor musun? Ruhu öldürüyorlar. Bizlerle onları arasındaki farkı görüyorsun: Bizden biri bir insana vurdu mu, utanıyor, acı çekiyor, özellikle tiksinti duyuyor!

Oysa ötekiler, acımadan, kılları kıpırdamadan, rahatlıkla binlerce kişi öldürüyorlar, zevkle öldürüyorlar! Kendilerini insanlara egemen kılma olanağını sağlayan parayı, altını önemsiz kağıt parçalarını, bir sürü ıvır zıvırı korumak için boğuyorlar.

Düşün bir kez: Kendilerini savunmak, korunmak için değil, varlık aşkına yapıyorlar. İçeriden değil , dışarıdan sakınıyorlar.

Ana, Maksim Gorki (Sayfa 136)

Benzer Kitap Sözleri

1. Jean Christophe Grangé: İbrani Devleti gerçek bir savaş laboratuvarıydı.