Su dedi ki, velev ki, Pinhan yanlış saymıştı. Akil gözüyle iki parmağa denk düşenin sakin gönül gözü hesabı bir olmasındı? Kem tekmil harfler, kelimeler ve ayetler bir noktadan çıkmaz ve yine o noktaya kavuşmak için yanıp tutuşmaz mıydı? Madem ki adı Pinhan’di, zahiride saydığını batinide tekrar tekrar hesaplamalıydı.
Zira, eşiğin iki yanına serdiği, iki apayrı renkteki denizler, aslında tek ve hudutsuz bir ummandı. Hal böyle ise iki yürek tek bir vücutta pekala bağdaşır, kucaklaşırdı. O vakit husumet gider, ayrı gayri kalmaz, kabuslar tutunacak dal, kurulacak taht bulamazlardı. Ta kalubeladan bu yana yazılan destanlar bunu anlatırdı.
Canansız can, cansız canan olamazdı. Aşığın da maşuğun da gıdası, mayası aşktı. İki yürek bir çarpardı. Pinhan o zaman itiraz edip, heyecanla atıldı:
“Lakin o yüreklerden biri benim yüreğim; de bana, ya öteki kimin? Ben kimin peşindeyim?”
Pinhan, Elif Şafak
Benzer Kitap Sözleri
- Anonim: Bir kitap yürekten gelmişse
- Maksim Gorki: Kitaplar kendinize ve başkalarına saygı duymayı öğretecek
Bir yanıt yazın