Jose Arcadio, yatak odasının kapısını kapar kapamaz evde bir silah sesi çınladı.
Kan, kapının altından süzüldü, oturma odasına geçti, sokağa çıktı, inişli çıkışlı yoldan karşıya ulaştı, kaldırımları indi çıktı, Türkler Sokağı’nı geçti, önce sağa, sonra sola saptı.
Buendiaların evinin tam karşısına geldi kapalı kapının altından sızdı halıları kirletmemek için duvar diplerinden dolanarak salona geçti, oturma odasına girdi, yemek masasının çevresinde geniş bir kavis çizdi, begonyalı terasa uzandı, Aureliano Jose’ye matematik dersi veren Amaranta’nın sandalyesinin altından görünmeden süzüldü, kileri geçti, ekmek pişirmek için tam otuz altı yumurta kırmak üzere olan Ursula’nın bulunduğu mutfağa girdi.
Yüzyıllık Yalnızlık, Gabriel Garcia Marquez
Benzer Kitap Sözleri
- Namık Kemal: Kimse sonu ölüm olan yaşamaktan korkmaz!
- Can Yücel: İnsan ölümü kabul edemiyor!
- John Green: Öyle bir zaman gelecek hepimiz öleceğiz.
- Yasemin Özek: Kim bilir, ölenler belki de şanslıydı.
- Bill Cosby: Güne kahve ve ölüm ilanlarıyla başlıyorum.
- Victor Hugo: İyi bir düzenek diye teşekkür eden ölüler oldu mu?
- Nelson Mandela: Ölüm kaçınılmaz bir şey.
- Canan Tan: Sizin hiç babanız öldü mü?
- Tess Gerritsen: Kemirilip etinden ayrılmış bu kemik bir insana ait.
- Robert Galbraith: Önünde tehlike var, arkanda ise güven!
Bir yanıt yazın