Kendimi bundan böyle tümden okumaya verdim. Kitaplar bütün varlığımı sardı, hayatımı doldurdu. İçimde yeni yeni beliren duygular, gereksinimler, zamansız gelişen gençliğin ruh bunalımları, akacak başka bir yol bulmuş, bende uzun bir süre için yeni bir amaca kavuşmuştum. Az zaman içinde kalbim, kafam okuduklarımla doldu, hayalgücüm o derece güçlendi, genişledi ki, çevremdekilerle ilişiğimi kestim kestim neredeyse. İçine atılmayı özlediğim, durmadan hayalimde yaşattığım hayatı kader bana eşikten gösteriyordu… Beni bilinmeyen bir yola uğurlamadan önce en yüksek tepeye çıkararak, geleceğin büyülü panoramasını bütün çekiciliği ve parlaklığıyla göstermek için yapmış bunu besbelli…
Netoçka Nezvanova, Dostoyevski
Bir yanıt yazın